Nummer 1:
Alles is goed aan LA Woman, serieus alles. De startende motor in de intro, de briljante gitaarrif en dan natuurlijk nog die hartverscheurende drankstem van Morrison. Pure blues in veel te strakke Rock 'n Roll-jeans!
Morisson's liefde
Een wrak is Jim Morrison als hij in 1971 aan het werk gaat met zijn band om het album LA Woman op te nemen. The summer of love van 1969 is door verschillende gebeurtenissen veranderd in een koude winter in de jaren ’70. Jimi Hendrix en Janis Joplin zijn al aan een overdosis overleden en Morrison zegt in een interview dat hij wel een de derde zou kunnen worden. Hij gebruikt meer, veel meer drank en drugs dan goed voor hem zijn en de opnames voor LA Woman gaan erg moeizaam. Er zijn goede nummers, maar niet genoeg en de goede nummers die er zijn klinken niet zoals ze moeten klinken.
Producer Paul Rothchild grijpt in en laat de groep op een andere manier de nummers opnemen. Het werkt blijkbaar en de afsluiter van kant één is een muzikale terugkeer naar de stad, een terugkeer naar Los Angeles. Een funky, blues ode aan de "City of Angels", een zondagse namiddagrit over Hollywoodboulevard. Behalve de stad bezingt Morrison ook nog een vrouw. Die vrouw wordt gepersoniseerd als een prostituee met “brandend haar” die ’s nachts langs snelwegen, door donkere steegjes en in stripclubs rond dwaalt. Natuurlijk is het brandende haar ook een verwijzing naar de bosbranden in de heuvels van Los Angeles die op dat momen woeden.
Morisson ziet naast de schoonheid van de stad ook alle donkere kanten van LA (Motel money, murder madness / A change of mood from glad to sadness) en Morisson beschrijft die donkere kant van die stad als “City of Night”, een zin geleend uit het boek City of Night van John Rechy. Een boek dat Morisson een aantal keren gelezen heeft en ook duidelijk geïnspireerd heeft, want hij gebruikt er in die tijd wel meer beelden en zinnen uit.
Als het album LA Woman na enkele minder goed ontvangen albums wordt uitgebracht, staan The Doors weer helemaal aan de top van de popmuziek. De eerste single van het album Love Her Madly wordt hun grootste hit in twee jaar. En op de dag (03-07-1971) dat de tweede single Riders on the Storm de hitparade binnenkomt overlijdt Morisson in een hotel in Parijs. Hij was juist de drukte van LA ontvlucht om in Parijs aan zijn eigen gesteldheid te werken, daar zou slechte cocaïne Morisson een hartaanval hebben bezorgd.
WEETJE: Mr. Mojo Risin is een anagram van Jim Morrison, hij zou deze naam gebruiken als hij contact zocht met LA wanneer hij naar Afrika was gevlucht. Mojo stond in de zwarte ‘slang’ in die tijd voor seksueel verlangen. Het steeds sneller herhalen van de woorden stond voor het toewerken naar een orgasme.
Bronnen:
Fong-Torres, B. (2004). The Doors. Londen: Hyperion
Manzarek, R. (1998). Light My Fire: My Life with the Doors. New York: G.P. Putnam's Sons
Crisafulli, C. & DiMartino, D (2000). The Doors: When the Music's Over : the Stories Behind Every Song. Los Angeles: PGW
Allmusic
Officiële website van The Doors
Songfacts
Wikipedia
TOP 5 by Jonnie Muis
Youtube Tip
Helaas geen beeld, maar dit is deel 1 van de laatst en enige opgenomen live-versie van LA Woman ooit met Jim Morisson.En dan natuurlijk ook deel 2 van die legendarische versie.